lunąć

lunąć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk IVa, lunąćnę, lunąćnie, luń, lunąćnął, lunąćnęli {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o deszczu: spaść gwałtownie; o wodzie lub innej płynnej substancji: polać się, wylać się skądś dużym strumieniem, obficie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ulewa lunęła. Woda lunęła z hydrantu. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'wylać jakąś ciecz z naczynia obfitym strumieniem; chlusnąć czymś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Lunąć wodę na grządki. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'uderzyć kogoś; huknąć, grzmotnąć, palnąć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Lunąć kogoś w twarz. {{/stl_10}}